Tarcza Antykryzysowa - nowe wsparcie dla przedsiębiorców od dnia 18 kwietnia 2020 roku. Kolejne tygodnie przynoszą nam dalsze zmiany przepisów dotyczących wsparcia przedsiębiorców w czasie epidemii. Zgodnie z oczekiwaniami nastąpiło rozszerzenie form wsparcia i ich zakresu. Przez kolejne miesiące przedsiębiorcy, zleceniobiorcy będą mogli liczyć na przyznanie kolejnych środków finansowych, które pomogą przedsiębiorcom i im współpracownikom w przetrwaniu tego trudnego czasu
Od 18 kwietnia 2020 r. wprowadzono zmiany w tzw. „Tarczy Antykryzysowej”, czyli ustawie o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Zmiany te w mediach określa się „Tarczą Antykryzysową 2.0.”. Dotyczą przede wszystkim modyfikacji instytucji wprowadzonych pierwszą ustawą.
Świadczenie postojowe jednorazowo wynosi 2080 zł (80% minimalnego wynagrodzenia) i przysługuje osobie samozatrudnionej lub osobom wykonującym umowę zlecenia, umowę o świadczenie usług, umowę o dzieło lub umowę agencyjną, przy czym nie może być to umowa zawarta w ramach działalności gospodarczej tej osoby. Podstawowym warunkiem uzyskania świadczenia jest wystąpienie przestoju rozumianego jako spadek przychodu w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o co najmniej 15% w stosunku do miesiąca poprzedzającego ten miesiąc. Wciąż możliwe jest uzyskanie świadczenia przez przedsiębiorcę, który zawiesił działalność po 31 stycznia 2020 r.
W przypadku przedsiębiorcy po zmianach zniesiono próg przychodu, którego przekroczenie pozbawiało prawa do świadczenia. Próg ten wciąż zachowano wobec zleceniobiorcy i wynosi on 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego przez prezesa GUS (obecnie ok. 15.595 zł). Obecnie w przypadku zleceniobiorcy umowa musiała zostać zawarte przed 01 kwietnia 2020 r.
Kolejną istotną zmianą, jest możliwość przyznania świadczenia trzykrotnie (poprzednio jeden raz). Maksymalna kwota świadczenia wzrosła więc do 6240 zł. Kolejne wypłaty są możliwe na podstawie oświadczenia uprawnionego o tym, że jego sytuacja nie uległa poprawie w stosunku do pierwszego wniosku. Świadczenie może zostać przyznane kolejny raz najwcześniej w miesiącu następującym po poprzedniej wypłacie świadczenia.
Świadczenie wypłaca ZUS, na wniosek przedsiębiorcy lub zleceniobiorcy (złożony za pośrednictwem zleceniodawcy).
Dofinansowanie z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest jedną z najbardziej korzystnych środków pozwalających na redukcję kosztów zatrudnienia, przy czym należy spełnić kilka warunków.
Pierwszym z nich jest spadek obrotów u pracodawcy, który rozumiany jako spadek o:
a) nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; lub
b) nie mniej niż o 25% obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego.
Dodatkowym, drugim warunkiem jest należy zawarcie porozumienia z reprezentantami pracowników, wprowadzającego przestój ekonomiczny lub obniżony wymiar czasu pracy, przy czym za pracownika uważa się również osobę zatrudnioną na podstawie umowy zlecenia lub świadczenia usług, chyba, że jest to umowa w ramach jej działalności gospodarczej – porozumienie to przekazuje się do właściwego okręgowego inspektora pracy w terminie 5 dni.
W ramach porozumienia możliwe jest obniżenie czasu pracy (oraz proporcjonalnie wynagrodzenia) pracowników (wszystkich lub tylko niektórych) – maksymalnie o 20%, przy czym etat nie może po obniżeniu zostać zmniejszony poniżej wymiaru 0,5 etatu; Wynagrodzenie pracownika któremu obniżono czas pracy może być dofinansowane przez państwo – o 50% tego wynagrodzenia, jednak maksymalnie do 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego (ok. 2000 PLN);
Drugą możliwością jest zmniejszenie wynagrodzenia pracowników o maksymalnie 50%, przy czym nie może być niższe (po obniżce) od płacy minimalnej w Polsce (2600 PLN). Wynagrodzenie pracowników którym obniżono wynagrodzenie może zostać dofinansowane przez państwo – o kwotę 50% minimalnego wynagrodzenia powiększoną o składki na ubezpieczenia od tej części.
Należy jednak pamiętać, że dofinansowanie nie przysługuje dla wynagrodzeń pracownika, które w miesiącu poprzedzającym wniosek było wyższe niż 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego (ok. 15.600PLN).
Ta instytucja zmieniła się nieznacznie. Obecnie dofinansowanie przysługuje od miesiąca złożenia wniosku – nie ma więc znaczenia w którym dniu danego miesiąca wystąpiono z wnioskiem (poprzednio dofinansowanie przysługiwało od dnia złożenia wniosku co rodziło problemy w zakresie rozliczeń).
Dodatkowo, poprzednio pracodawca miał obowiązek zatrudnienia pracowników objętych dofinansowaniem przez okres kiedy je otrzymywał, oraz przez taki sam okres po zakończeniu wsparcia (a więc najczęściej łącznie 6 miesięcy). Obecnie obowiązek zatrudnienia został utrzymany jedynie w czasie otrzymywania dofinansowania – a więc maksymalnie 3 miesiące.
Dofinansowanie to różni się od poprzedniego, gdyż nie jest wymagane osiągnięcie porozumienia z pracownikami. Inna jest też definicja spadku obrotów i kwoty dofinansowania. Spadek obrotów obliczany jest tu jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dwóch dowolnie wskazanych, kolejnych miesięcy kalendarzowych przypadających w okresie po dniu 01 stycznia 2020 roku do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych dwóch kolejnych miesięcy roku poprzedniego. Dofinansowanie przysługuje na maksymalnie 3 miesiące, przy czym termin na składanie wniosku to 14 dni – Powiatowy Urząd Pracy ogłasza nabór w tym zakresie.
W przypadku samozatrudnionego jeżeli spadek wyniósł co najmniej 30% przysługuje dofinansowanie w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia (a więc 1300 zł). W przypadku spadku o 50% – 70% minimalnego wynagrodzenia (1820 zł), natomiast jeżeli obroty spadną o 80% – przyznane środki mogą sięgnąć 90% minimalnego wynagrodzenia (2340 zł).
Jeżeli przedsiębiorca zatrudnia pracowników wartości te są analogiczne, jednak wysokość dofinansowania zależy od sumy wynagrodzeń pracowników, która w odniesieniu do każdego pracownika nie może przekroczyć 50/70/90% minimalnego wynagrodzenia powiększonego o składki na ubezpieczenia społeczne.
Ta środki pomocy dotknęły takie same zmiany jak dofinansowanie z art. 15g. Obecnie dofinansowanie przysługuje od miesiąca złożenia wniosku – nie ma więc znaczenia w którym dniu danego miesiąca wystąpiono z wnioskiem (poprzednio dofinansowanie przysługiwało od dnia złożenia wniosku co rodziło problemy w zakresie rozliczeń).
Dodatkowo, poprzednio pracodawca miał obowiązek zatrudnienia pracowników objętych dofinansowaniem przez okres kiedy je otrzymywał, oraz przez taki sam okres po zakończeniu wsparcia (a więc najczęściej łącznie 6 miesięcy). Obecnie obowiązek zatrudnienia został utrzymany jedynie w czasie otrzymywania dofinansowania – a więc maksymalnie 3 miesiące.
Istotne zmiany nastąpiły w zakresie zwolnienia ze składek ZUS. Zmieniono sposób ustalania liczby osób zgłoszonych do ubezpieczeń. Zwolnienie wciąż dotyczy składek za 3 miesiące -marzec, kwiecień i maj 2020 r.
Obecnie w przypadku płatników składek, niezależnie od ich przychodu i spadku obrotów, którzy zgłaszali do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych zwolnienie przysługuje, jeżeli podmiot taki był zgłoszony jako płatnik składek:
1) przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r. zgłosił mniej niż 10 ubezpieczonych,
2) w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r. zgłosił mniej niż 10 ubezpieczonych,
3) w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r. zgłosił mniej niż 10 ubezpieczonych.
Jednocześnie zdecydowano się na wprowadzenie ulgi dla podmiotów zgłaszających od 10 do 49 ubezpieczonych, niezależnie od ich przychodów i spadku obrotów. Przysługuje im zwolnienie ze składek za okres od 01 marca 2020 r. do 31 maja 2020 r., w wysokości 50% łącznej kwoty należności z tytułu składek wskazywanych w deklaracji za dany miesiąc, o ile płatnik:
1) przed dniem 1 lutego 2020 r. i na dzień 29 lutego 2020 r. zgłosił 10-49 ubezpieczonych,
2) w okresie od dnia 1 lutego 2020 r. do dnia 29 lutego 2020 r. i na dzień 31 marca 2020 r. zgłosił 10-49 ubezpieczonych.
3) w okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 marca 2020 r. i na dzień 30 kwietnia 2020 r. zgłosił 10-49 ubezpieczonych.
Nie zdecydowano się na zniesienie progu przychodu dla osób samozatrudnionych i w związku z tym zwolnienie z ZUS nie przysługuje im jeżeli osiągnęli przychód przekraczający 300% przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia w gospodarce narodowej (obecnie ok. 15.681 zł)
Ponadto, poprzednio zwolnienie dotyczyło wyłącznie składek nieopłaconych. Obecnie utrzymano tą regułę, jednak w przypadku gdyby składki za marzec 2020 zostały opłacone, to zwolnienie również je obejmuje. Kwota objęta zwolnieniem za marzec zostanie zaliczona przez ZUS na poczet zaległych lub bieżących składek, albo na poczet składek przyszłych, chyba, że podatki złoży wniosek o zwrot składek.
Na wniosek mikroprzedsiębiorcy starosta może udzielić mu pożyczki w kwocie do 5000 zł. Jej oprocentowanie to 0,05 stopy redyskonta weksli przyjmowanych przez NBP. Okres spłaty pożyczki to maksymalnie 12 miesięcy, z karencją w spłacie do 3 miesięcy.
Pożyczka może zostać umorzona wraz z odsetkami (na wniosek), jeżeli po 3 miesiącach od jej udzielenia przedsiębiorca wciąż prowadzi działalność gospodarcza (przed zmianami przedsiębiorca musiał zachować stan zatrudnienia). Nowością jest również zapis zgodnie z którym, jeżeli pożyczka została umorzona, to nie stanowi ona przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
Świadczenia postojowe od dnia 18 kwietnia 2020 roku będą przysługiwały w okresie kolejnych 3 miesięcy a nie jak dotychczas jako świadczenia jednorazowe. Należy jednak w kolejnych okresach ponowić wniosek o ich wypłatę.
Wróć do listy artykułów